Achter het spreekgestoelte op haar goudgroene pumps, in haar korte felgroene jurkje kijkt Linda rustig het publiek in. Haar blik glijdt af naar de motor links van haar. Een BMW. Deze bevindt zich op de plek waar de kist van haar vriend Dave had moeten staan.

In haar armen is Dave een week eerder overleden op 51-jarige leeftijd. Hartstilstand in het water. Twee jaar hebben ze een intieme relatie. Super gelukkig waren ze.

Dave heeft sinds twee jaar gebroken met zijn moeder en twee broers. Die ochtend heeft Linda hen voor het eerst ontmoet in het mortuarium van het ziekenhuis. Het dode lichaam tussen hen in.

We spreken elkaar op kantoor. Aanwezig is ook Peter, de broer van Dave. Zijn moeder wordt waarschijnlijk de opdrachtgever van de uitvaart.

Hij arriveert als eerste. ‘Ik vertegenwoordig mijn moeder en broer’, stottert hij. ‘Het lijkt ons logisch dat Linda als zijn partner de uitvaart organiseert.’

Als zijn moeder belt tijdens de bespreking, vraag hij haar of het goed is dat de crematie in besloten kring plaatsvindt. Linda, moeder, twee broers en twee halfzussen vormen die cirkel. Bij een volgend telefoontje overleggen ze dat ook alle andere mensen die Dave liefhadden, afscheid nemen op een eerder moment. In de avond krijg ik de vraag of de uitvaart een dag later kan plaatsvinden.

De volgende dag, de zon kiert net door de gordijnen, belt Peter. ‘Ik heb geen ondertekend formulier gezien. Zo werkt het niet.’ Ik schrik van zijn agressieve toon.

‘Jullie hebben zelf voorgesteld Linda als opdrachtgever aan te wijzen’, zeg ik haperend, ‘dus jullie hoeven niets te ondertekenen’.  Hij valt me in de rede. ‘Mijn moeder wil de uitvaart alleen met mij en mijn broer,’ meldt hij arrogant. Zijn moeder komt zelf aan de telefoon en eist een besloten afscheid waarbij alleen zij en haar zoons aanwezig zijn. Ze blaast de uitvaart af. Linda komt in het verhaal niet meer voor.

Als niet geregistreerd partner heeft zij het nakijken. Is een levenloos lichaam nodig voor een passend afscheid, vraag ik Linda. Samen organiseren wij een bijeenkomst die bij Dave past. Hij was een avonturier.

In een amicale sfeer, zittend aan tafeltjes, staand aan de bar, kijkend naar foto’s en luisterend naar muziek nemen 300 mensen afscheid in de schuur van een boerderij. Ondertussen wordt er goed gegeten en gedronken. De motor op het podium. Zijn aanwezigheid is voelbaar. Te midden van zijn vrienden verlaat hij in vrijheid deze aarde.

Zijn familie houdt hem tot het laatst gekist.